Pitabrood

Zelfgemaakte pitabroodjes

Dit keer heb ik me gewaagd aan het zelf bakken van pitabroodjes. Het is een simpel recept met vier ingrediënten: bloem, water, gist en zout. Niets meer. Het resultaat was verbluffend. De buitenkant net een beetje krokant en van binnen lekker luchtig.

Zelfs als je niet eerder zelf brood hebt gebakken, dan zou dit toch gewoon eens moeten proberen. Ja, zelfs als je misschien een beetje een fobie hebt voor gist. Er zijn mensen die bang zijn voor gist. Niet omdat ze bang zijn dat de gist ze iets aandoet. Dat zou gek zijn. Maar ik begrijp het wel. Ik heb ook met gist leren werken. Soms doet gist niet wat je wilt dat het doet. Het brood rijst niet, is te hard of mislukt volkomen. Dat heeft een reden. Gist leeft.

Het vraagt om liefde. Het water mag niet te warm, maar ook niet te koud zijn. Zout en gist gaan samen, want brood zonder zout is niet lekker. Maar...gist en zout moeten aan elkaar wennen. Als ze direct met elkaar in contact komen is het oorlog. De gist verliest de strijd. Als het zout voorzichtig wordt toegevoegd en de vrede tussen gist en zout is gesloten is het wachten geblazen. Het deeg heeft dan tijd nodig. Het moet rusten op een warme plek en goed afgedekt, zodat het mooi kan rijzen. Dat rijzen daarbij gaan de gistcellen aan het werk. Het klinkt allemaal ingewikkelder dan het is.

Maar, och, och, och... Als je de gist met liefde en zorg behandelt, dan krijg je dat dubbel en dwars terug.
De geur van versgebakken brood in huis...of het nou een mooi heel brood is, kleine harde broodjes of deze makkelijke pitabroodjes...pure gelukzaligheid...

Zelf toevoegen















* 1 eetlepel gist
* 1 ¼ cup warm water
* 1 theelepel zout
* 3 tot 3 ½ cups bloem

Stap 1
Doe het water in de kom van een mixer. Los in het water de gist op. Laat dit even mengsel even staan tot het gist helemaal is opgelost. Dit duurt ongeveer vijf minuten.




Stap 2
Doe de zout en 1 ½ cup van de bloem toe. Doe eerst de bloem in de kom en daarna pas het zout. Probeer zoveel mogelijk het zout op de bloem te strooien en niet direct in het gistmengsel. Meng dit met de deeghaak samen tot een grof beslag. Voeg er nu weer 1½ cup bloem toe en meng verder met de deeghaak tot een lobbig geheel is ontstaan.

Stap 3

Haal het deeg uit de beslagkom en kneed dit nu met de hand nog 8 minuten tot het deeg soepel en elastisch is geworden. Doe er meer bloem bij als het deeg te plakkerig is.



Stap 4
Verdeel het deeg in 6 delen voor grote pitabroodjes en in 10 delen voor kleine pitabroodjes. Ik heb er kleine bolletjes van gemaakt. Vorm het deeg tot bolletjes. Rol de bolletjes met een deegroller uit tot platte deegschijfjes van ongeveer een halve centimeter dik met een diameter van ongeveer 10 cm. Probeer de deegschijfjes zo regelmatig mogelijk uit te rollen, zodat de broodjes straks in de oven goed kunnen opbollen.

Stap 5
Laat de deegschijfjes nu ongeveer 30 tot 40 minuten rusten op een bakplaat om te rijzen. De deegschijfjes zullen niet veel rijzen.

Stap 6
Verwarm de oven voor op 220 graden. Neem een spatel. Keer de deegschijfjes met de spatel op de kop. Leg de deegschijfjes op een bakplaat met de onderkant (zijde die aan de onderkant lag bij het rijzen) naar boven. Bak de broodjes in 10 tot 15 minuten gaar in de oven. Het omkeren is nodig om ervoor te zorgen dat je deegschijfjes mooie pitabroodjes worden. Blijf de eerste vijf minuten in de buurt van je oven. Niet omdat het nodig is, maar omdat de broodjes zo mooi rijzen in de oven. Dat wil je niet missen. Dat ziet er zo gaaf uit. De broodjes zijn klaar als ze een mooie lichtbruine (bijna gouden) kleur hebben.

Het resultaat
Pitabroodjes niet uit een zakje, maar helemaal zelfgemaakt uit je eigen oven. En echt het is een fluitje van een cent. En lekker dat ze zijn! Vele malen beter dan de voorgebakken broodjes.

Tip van Oma
De broodjes blijven 2 goed als je ze goed ingepakt bewaard. Je kunt de broodjes traditioneel serveren met shoarma, frisse ijsbergsla en natuurlijk knoflooksaus. Maar je kunt er natuurlijk ook een heerlijk geroosterd broodje pita-kaas mee maken.

Genieten maar!

Pitabrood

Zelfgemaakte pitabroodjes

Dit keer heb ik me gewaagd aan het zelf bakken van pitabroodjes. Het is een simpel recept met vier ingrediënten: bloem, water, gist en zout. Niets meer. Het resultaat was verbluffend. De buitenkant net een beetje krokant en van binnen lekker luchtig.

Zelfs als je niet eerder zelf brood hebt gebakken, dan zou dit toch gewoon eens moeten proberen. Ja, zelfs als je misschien een beetje een fobie hebt voor gist. Er zijn mensen die bang zijn voor gist. Niet omdat ze bang zijn dat de gist ze iets aandoet. Dat zou gek zijn. Maar ik begrijp het wel. Ik heb ook met gist leren werken. Soms doet gist niet wat je wilt dat het doet. Het brood rijst niet, is te hard of mislukt volkomen. Dat heeft een reden. Gist leeft.

Het vraagt om liefde. Het water mag niet te warm, maar ook niet te koud zijn. Zout en gist gaan samen, want brood zonder zout is niet lekker. Maar...gist en zout moeten aan elkaar wennen. Als ze direct met elkaar in contact komen is het oorlog. De gist verliest de strijd. Als het zout voorzichtig wordt toegevoegd en de vrede tussen gist en zout is gesloten is het wachten geblazen. Het deeg heeft dan tijd nodig. Het moet rusten op een warme plek en goed afgedekt, zodat het mooi kan rijzen. Dat rijzen daarbij gaan de gistcellen aan het werk. Het klinkt allemaal ingewikkelder dan het is.

Maar, och, och, och... Als je de gist met liefde en zorg behandelt, dan krijg je dat dubbel en dwars terug.
De geur van versgebakken brood in huis...of het nou een mooi heel brood is, kleine harde broodjes of deze makkelijke pitabroodjes...pure gelukzaligheid...

Zelf toevoegen















* 1 eetlepel gist
* 1 ¼ cup warm water
* 1 theelepel zout
* 3 tot 3 ½ cups bloem

Stap 1
Doe het water in de kom van een mixer. Los in het water de gist op. Laat dit even mengsel even staan tot het gist helemaal is opgelost. Dit duurt ongeveer vijf minuten.




Stap 2
Doe de zout en 1 ½ cup van de bloem toe. Doe eerst de bloem in de kom en daarna pas het zout. Probeer zoveel mogelijk het zout op de bloem te strooien en niet direct in het gistmengsel. Meng dit met de deeghaak samen tot een grof beslag. Voeg er nu weer 1½ cup bloem toe en meng verder met de deeghaak tot een lobbig geheel is ontstaan.

Stap 3

Haal het deeg uit de beslagkom en kneed dit nu met de hand nog 8 minuten tot het deeg soepel en elastisch is geworden. Doe er meer bloem bij als het deeg te plakkerig is.



Stap 4
Verdeel het deeg in 6 delen voor grote pitabroodjes en in 10 delen voor kleine pitabroodjes. Ik heb er kleine bolletjes van gemaakt. Vorm het deeg tot bolletjes. Rol de bolletjes met een deegroller uit tot platte deegschijfjes van ongeveer een halve centimeter dik met een diameter van ongeveer 10 cm. Probeer de deegschijfjes zo regelmatig mogelijk uit te rollen, zodat de broodjes straks in de oven goed kunnen opbollen.

Stap 5
Laat de deegschijfjes nu ongeveer 30 tot 40 minuten rusten op een bakplaat om te rijzen. De deegschijfjes zullen niet veel rijzen.

Stap 6
Verwarm de oven voor op 220 graden. Neem een spatel. Keer de deegschijfjes met de spatel op de kop. Leg de deegschijfjes op een bakplaat met de onderkant (zijde die aan de onderkant lag bij het rijzen) naar boven. Bak de broodjes in 10 tot 15 minuten gaar in de oven. Het omkeren is nodig om ervoor te zorgen dat je deegschijfjes mooie pitabroodjes worden. Blijf de eerste vijf minuten in de buurt van je oven. Niet omdat het nodig is, maar omdat de broodjes zo mooi rijzen in de oven. Dat wil je niet missen. Dat ziet er zo gaaf uit. De broodjes zijn klaar als ze een mooie lichtbruine (bijna gouden) kleur hebben.

Het resultaat
Pitabroodjes niet uit een zakje, maar helemaal zelfgemaakt uit je eigen oven. En echt het is een fluitje van een cent. En lekker dat ze zijn! Vele malen beter dan de voorgebakken broodjes.

Tip van Oma
De broodjes blijven 2 goed als je ze goed ingepakt bewaard. Je kunt de broodjes traditioneel serveren met shoarma, frisse ijsbergsla en natuurlijk knoflooksaus. Maar je kunt er natuurlijk ook een heerlijk geroosterd broodje pita-kaas mee maken.

Genieten maar!

Gepofte aardappels

Aardappels zijn niet weg te denken uit ons dagelijks voedselpatroon. Waarschijnlijk weet je wel dat de aardappel van oorsprong niet in Europa voorkwam. Rond 1536 werd de aardappelplant uit het zuiden van Amerika naar Europa meegenomen. Wat de boer niet kent eet ie niet. Het duurde twee eeuwen (in 1726 pas) voordat de aardappel als voedsel werd erkend in Europa. Pas toen begonnen de boeren in Europa aardappels te verbouwen.  Aanvankelijk waren de boeren huiverig om de aardappels te gaan verbouwen. Het deel van de plant dat eetbaar is groeit onder de grond, de plant zelf en de bessen zijn giftig en dat vonden ze vreemd. De knol van een giftige plant kan dan toch niet goed voor je zijn? De aardappel vonden ze alleen  geschikt voor de varkens of in elk geval kon het als voedsel dienen voor de allerarmsten.

De aardappeleters

Toen Vincent van Gogh zijn beroemde schilderij "De aardappeleters" schilderde was het 1836, nauwelijks een eeuw nadat we in Europa aan de aardappel waren gegaan. En hoe bizar is het, dat zijn schilderdij een eeuw later door de gevestigde orde als obsceen en bizar werd bekritiseerd. Men vond zijn schilderij te plat en vonden dat hij het niet kon maken om mensen zo banaal af te schilderen, ze hadden oren en neuzen die leken op die van varkens...

Gepofte aardappels

Ik ben blij dat we aan de aardappels zijn gegaan. Ik vind aardappels erg lekker. Gekookt, gebakken, gefrituurd, gepureerd, maar het allerlekkerst vind ik toch gepofte aardappels. Je neemt een aardappel en je pakt het in foliepapier in, stopt het in de oven en dan wacht je een uurtje. Na dat uurtje heb je een cadeautje op je bord liggen. In zilverpapier nog wel! Het mooie van een gepofte aardappel is ook dat het zo luxe aandoet. Het lijkt alsof je er zo veel moeite voor hebt gedaan, maar eigenlijk is je voorbereiding maar vijf minuten en daarna doet de oven de rest.

Zelf toevoegen













* 4 middelgrote aardappels
* zout
* peper
* olijfolie
* knoflookpoeder
* aluminiumfolie

Stap 1
Boen de aardappels en dep ze goed droog. Verwarm de oven voor op 200 graden.

Prik met een vork flink wat gaatjes in de aardappels. Scheur vier stukken aluminiumfolie af. Leg elke aardappel op een stuk folie.


Stap 2
Strooi over elke aardappel zout, peper en knoflookpoeder. Besprenkel ongeveer 1 tot 2 eetlepels olijfolie op elke aardappel.






Stap 3
Pak elke aardappel als een pakketje in met de aluminiumfolie. Leg de ingepakte aardappels op een bakplaat of in een ovenschaal. Bak de aardappels 60 minuten in de oven op 200 graden.









Het resultaat
Maak het pakketje open en serveer met een klontje kruidenboter op het foliepapier. Dat staat zo leuk op het bord. Maar je kunt natuurlijk ook het aardappelcadeautje ingepakt en wel op het bord serveren.

Tip van oma:
Heb je zin in iets avontuurlijks? Strooi dan ook andere kruiden of specerijen op de aardappels voordat je ze inpakt. Een beetje rozemarijn of tijm is erg lekker, maar weer creatief en ga los met wat jij het lekkerst vindt.

Gepofte aardappels

Aardappels zijn niet weg te denken uit ons dagelijks voedselpatroon. Waarschijnlijk weet je wel dat de aardappel van oorsprong niet in Europa voorkwam. Rond 1536 werd de aardappelplant uit het zuiden van Amerika naar Europa meegenomen. Wat de boer niet kent eet ie niet. Het duurde twee eeuwen (in 1726 pas) voordat de aardappel als voedsel werd erkend in Europa. Pas toen begonnen de boeren in Europa aardappels te verbouwen.  Aanvankelijk waren de boeren huiverig om de aardappels te gaan verbouwen. Het deel van de plant dat eetbaar is groeit onder de grond, de plant zelf en de bessen zijn giftig en dat vonden ze vreemd. De knol van een giftige plant kan dan toch niet goed voor je zijn? De aardappel vonden ze alleen  geschikt voor de varkens of in elk geval kon het als voedsel dienen voor de allerarmsten.

De aardappeleters

Toen Vincent van Gogh zijn beroemde schilderij "De aardappeleters" schilderde was het 1836, nauwelijks een eeuw nadat we in Europa aan de aardappel waren gegaan. En hoe bizar is het, dat zijn schilderdij een eeuw later door de gevestigde orde als obsceen en bizar werd bekritiseerd. Men vond zijn schilderij te plat en vonden dat hij het niet kon maken om mensen zo banaal af te schilderen, ze hadden oren en neuzen die leken op die van varkens...

Gepofte aardappels

Ik ben blij dat we aan de aardappels zijn gegaan. Ik vind aardappels erg lekker. Gekookt, gebakken, gefrituurd, gepureerd, maar het allerlekkerst vind ik toch gepofte aardappels. Je neemt een aardappel en je pakt het in foliepapier in, stopt het in de oven en dan wacht je een uurtje. Na dat uurtje heb je een cadeautje op je bord liggen. In zilverpapier nog wel! Het mooie van een gepofte aardappel is ook dat het zo luxe aandoet. Het lijkt alsof je er zo veel moeite voor hebt gedaan, maar eigenlijk is je voorbereiding maar vijf minuten en daarna doet de oven de rest.

Zelf toevoegen













* 4 middelgrote aardappels
* zout
* peper
* olijfolie
* knoflookpoeder
* aluminiumfolie

Stap 1
Boen de aardappels en dep ze goed droog. Verwarm de oven voor op 200 graden.

Prik met een vork flink wat gaatjes in de aardappels. Scheur vier stukken aluminiumfolie af. Leg elke aardappel op een stuk folie.


Stap 2
Strooi over elke aardappel zout, peper en knoflookpoeder. Besprenkel ongeveer 1 tot 2 eetlepels olijfolie op elke aardappel.






Stap 3
Pak elke aardappel als een pakketje in met de aluminiumfolie. Leg de ingepakte aardappels op een bakplaat of in een ovenschaal. Bak de aardappels 60 minuten in de oven op 200 graden.









Het resultaat
Maak het pakketje open en serveer met een klontje kruidenboter op het foliepapier. Dat staat zo leuk op het bord. Maar je kunt natuurlijk ook het aardappelcadeautje ingepakt en wel op het bord serveren.

Tip van oma:
Heb je zin in iets avontuurlijks? Strooi dan ook andere kruiden of specerijen op de aardappels voordat je ze inpakt. Een beetje rozemarijn of tijm is erg lekker, maar weer creatief en ga los met wat jij het lekkerst vindt.

Slimme truc voor bakken van braadworstjes

Braadworstjes bakken

Braadworstjes koop ik gewoon in de winkel. Ik heb eens gezien hoe worstjes gemaakt worden. Daar trek ik vooralsnog de streep. Dat is echt te veel gedoe. En eerlijk gezegd, de gedachte om schapedarmen uit te koken om die vervolgens te gaan vullen, dat is ook geen vooruitzicht waar ik me aan wil wagen. 

Maar ik vind braadworstjes lekker en het is ook een snel stukje vlees.

Het enige bezwaar wat ik tegen braadworstjes heb is het gespetter en gespatter. Ken je dat, dat net het worstje wil gaan omdraaien en het eigenwijze ding begint net op dat moment te spatteren? Dat is mij meer dan eens overkomen met als gevolg een willekeurig patroon aan ieniemiene brandwondjes op mijn arm. Niet leuk! En dan nog maar niet eens te spreken over de vieze vettige spettertjes die op mijn fornuis achterblijven. Tsja als je een braadworstje wilt eten, dan moet je er wel wat voor over hebben of niet?

Maar ja, op doordeweekse avonden wil ik nog wel eens een stamppotje maken met een lekkere braadworst.

Handigheidje voor bakken van braadworst

Op de terugweg van onze vakantie dit jaar reden wij terug door Oostenrijk. Na een halve dag rijden gingen wij lunchen in een echte rastaatte, een wegrestaurant. Wij waren er voor de lunch, maar de Oostenrijkers vonden het midden op de dag ook wel tijd voor gewone uitgebreide maaltijden met braadworst en halve haantjes. Er stonden twee koks achter het buffet, ja echte koks met koksmuts en al. De een was de schnitzels aan het bakken en de ander de braadworstjes. Hij had een grote pan met wel 15 worstjes erin. Tot mijn verbazing pakte hij ineens een stuk keukenpapier en legde het zo bovenop de worstjes. En het ding vloog niet in brand en vlogen geen spettertjes door de lucht. Geniaal!

Eenmaal thuisgekomen heb ik die Oostenrijkse kok nagedaan. En het werkt! De braadworstjes bakken mooi bruin en sappig en de rondvliegende spettertjesfestijn behoort tot het verleden tijd! Probeer het maar eens uit!

Zelf toevoegen
* Braadworstjes
* 1 à 2 vellen keukenpapier
* theelepel olie

Zo ga je te werk

Doe een klein beetje olie in een koekenpan en doe je braadworstjes erin, zoals je het normaal ook zou doen.

Nu pak je een dubbel velletje keukenpapier. Leg dit op de braadworstjes.

Bak de braadworstjes 8 minuten aan de ene zijde. Haal het papier er even vanaf, keer de braadworstjes om en bak ze weer 8 minuten. De aangegeven tijd is hier een indicatie. Ik kijk ook altijd of de kleur mooi goudbruin is, zo vind ik ze het lekkerst. 

Haal het papiertje er weer vanaf en verwonder je over de hoeveelheid vet die het papiertje voor je heeft opgevangen. Gooi het papiertje werk, het heeft zijn werk gedaan.

Resultaat

Perfect gebakken sappige braadworstjes én een nagenoeg spettervrij fornuis!

Tip van oma:

Vouw de hoekjes van het keukenpapier om, zodat er geen papier in het vet komt of in het vuur. Dat vliegt natuurlijk wel in brand. Deze tip is erg handig, maar papier, vet en vuur blijft een gevaarlijke combinatie. Blijf er wel bij!

Genieten maar!

Slimme truc voor bakken van braadworstjes

Braadworstjes bakken

Braadworstjes koop ik gewoon in de winkel. Ik heb eens gezien hoe worstjes gemaakt worden. Daar trek ik vooralsnog de streep. Dat is echt te veel gedoe. En eerlijk gezegd, de gedachte om schapedarmen uit te koken om die vervolgens te gaan vullen, dat is ook geen vooruitzicht waar ik me aan wil wagen. 

Maar ik vind braadworstjes lekker en het is ook een snel stukje vlees.

Het enige bezwaar wat ik tegen braadworstjes heb is het gespetter en gespatter. Ken je dat, dat net het worstje wil gaan omdraaien en het eigenwijze ding begint net op dat moment te spatteren? Dat is mij meer dan eens overkomen met als gevolg een willekeurig patroon aan ieniemiene brandwondjes op mijn arm. Niet leuk! En dan nog maar niet eens te spreken over de vieze vettige spettertjes die op mijn fornuis achterblijven. Tsja als je een braadworstje wilt eten, dan moet je er wel wat voor over hebben of niet?

Maar ja, op doordeweekse avonden wil ik nog wel eens een stamppotje maken met een lekkere braadworst.

Handigheidje voor bakken van braadworst

Op de terugweg van onze vakantie dit jaar reden wij terug door Oostenrijk. Na een halve dag rijden gingen wij lunchen in een echte rastaatte, een wegrestaurant. Wij waren er voor de lunch, maar de Oostenrijkers vonden het midden op de dag ook wel tijd voor gewone uitgebreide maaltijden met braadworst en halve haantjes. Er stonden twee koks achter het buffet, ja echte koks met koksmuts en al. De een was de schnitzels aan het bakken en de ander de braadworstjes. Hij had een grote pan met wel 15 worstjes erin. Tot mijn verbazing pakte hij ineens een stuk keukenpapier en legde het zo bovenop de worstjes. En het ding vloog niet in brand en vlogen geen spettertjes door de lucht. Geniaal!

Eenmaal thuisgekomen heb ik die Oostenrijkse kok nagedaan. En het werkt! De braadworstjes bakken mooi bruin en sappig en de rondvliegende spettertjesfestijn behoort tot het verleden tijd! Probeer het maar eens uit!

Zelf toevoegen
* Braadworstjes
* 1 à 2 vellen keukenpapier
* theelepel olie

Zo ga je te werk

Doe een klein beetje olie in een koekenpan en doe je braadworstjes erin, zoals je het normaal ook zou doen.

Nu pak je een dubbel velletje keukenpapier. Leg dit op de braadworstjes.

Bak de braadworstjes 8 minuten aan de ene zijde. Haal het papier er even vanaf, keer de braadworstjes om en bak ze weer 8 minuten. De aangegeven tijd is hier een indicatie. Ik kijk ook altijd of de kleur mooi goudbruin is, zo vind ik ze het lekkerst. 

Haal het papiertje er weer vanaf en verwonder je over de hoeveelheid vet die het papiertje voor je heeft opgevangen. Gooi het papiertje werk, het heeft zijn werk gedaan.

Resultaat

Perfect gebakken sappige braadworstjes én een nagenoeg spettervrij fornuis!

Tip van oma:

Vouw de hoekjes van het keukenpapier om, zodat er geen papier in het vet komt of in het vuur. Dat vliegt natuurlijk wel in brand. Deze tip is erg handig, maar papier, vet en vuur blijft een gevaarlijke combinatie. Blijf er wel bij!

Genieten maar!

Gestoofde Hamlappen

Ik heb de laatste weken ervaren, dat het niet altijd lukt om al je ambities tegelijk waar te maken. Soms moet je prioriteiten stellen. Het balanceren van privé, werk, vrijwilligerswerk, hobby's en in alles het beste uit jezelf willen halen vergt discipline en ook doorzettingsvermogen. Maar soms zijn er momenten, dat je ook even prioriteiten moet stellen. En ja, de afgelopen twee weken kwam de blog even op onderaan het to-do-lijstje te staan. Niet dat ik de afgelopen weken geen nieuwe recepten heb uitgeprobeerd en gekookt wordt hier genoeg in huize Bakkenzoalsoma. Maar de tijd om naast een drukke periode thuis én op het werk ook even ontspannen te kunnen gaan zitten en een mooie post te schrijven die was er even niet. Tsja, ook het leven als  foodblogger kent zijn ups en downs. Gelukkig was het geen writersblock!

Maar wat een bemoediging om vandaag mijn account te openen en te zien dat ik al meer 15.000 views op Bakkenzoalsoma heb gehad! Een mijlpaaltje, die benoemd mag worden vind ik zelf! Maar genoeg over mij en mijn strubbelingen om alle balletjes omhoog te houden en terug naar de topic van vandaag: "Gestoofde Hamlappen".

Gestoofde Hamlappen

Ik heb vandaag toch wel een pareltje voor je kookboek. Het is een recept voor gestoofde hamlappen, die zo makkelijk is, dat je zult denken dat het niet bijzonder kan smaken. Vergis je niet. Het vergt niet veel voorbereiding en er ligt geen high-tech culinaire techniek aan ten grondslag, maar het resultaat is zo vreselijk smakelijk. Als je deze hamlappen eens gestoofd hebt op deze wijze, weet ik zeker dat je het nog een keer, en nog een keer en nog een keer zult doen.

Zelf toevoegen















- 3 tot 4 hamlappen
- peper
- zout
- 1 liter kippenbouillon (2 blokjes opgelost in 1 liter water)
- knoflookpoeder
- 3 grote uien
- 1 paprika
- 1 eetlepel olijfolie
- 1 flinke theelepel boter

Stap 1
Snijd alvast de uien in halve ringetjes en de paprika in smalle reepjes. Besprenkel de hamlappen aan beide zijden met de peper, zout en knoflookpoeder. Doe de olijfolie en de boter in een braadpan. Bak beide zijden van de hamlappen mooi lichtbruin.

Stap 2
Als het vlees aan beide zijden mooi bruin is voeg je ongeveer 500 ml bouillon toe. Doe de deksel op de pan en laat het vlees 15 minuten braden. Keer de hamlappen om op de andere zijde. Het vlees zal een beetje plakken aan de bodem van de pan. Dit is goed. Schraap met een houten lepel steeds de bruine aangekoekte stukjes van de bodem. Voeg meer bouillon toe op het moment dat het vocht kookt.
Laat het vlees nog 15 minuten sudderen en keer het nogmaals om als dat nodig is.

Stap 4
Doe nu de uien en paprika bij het vlees. Voeg nu de rest van de bouillon toe en zoveel extra water zodat er ongeveer 2,5 cm water in de pan staat. Laat het vlees verder koken.
Keer het vlees regelmatig om en druk de uien en paprika met een houten lepel onder water. De uien en paprika moeten steeds onder water blijven. Voeg meer vocht toe als dat nodig is en blijf het vlees doorkoken totdat de uien zacht en bruin zijn geworden.

Stap 5

Laat nu het braadvocht in de pan helemaal inkoken. Wel erbij blijven om ervoor te zorgen dat het niet aanbrand. Aankoeken is goed, aanbranden niet lekker. Het aangekoekte bakvocht schraap je weer van de bodem van de pan af, dan voeg je er ongeveer 250 ml water aan toe. Laat het even sudderen tot je een mooi sausje hebt en je bent klaar!

Het resultaat

Heerlijke gestoofde hamlappen! Het vlees is zo heerlijk mals en het smelt op je tong. De peper geeft de hamlappen pittigheid en de uien en paprika geven een mooie zoetigheid aan het gerecht. Serveer de hamlappen met rijst en wortelsnoepjes.














Genieten maar!