<data:blog.pageTitle/>

Arubaanse Bananencakejes

Ken je dat ook, dat je bananen koopt, maar dat ze dan snel donkere plekken krijgen en melig worden. In mijn onwetendheid heb ik veel van die bananen zonder na te denken gewoon in de vuilnisbak gegooid. Ze waren zacht, de kleur van de schil bedekt met donkere en zwarte plekken en ik dacht dus onbruikbaar! Maar niets is minder waar.

Overrijpe bananen niet weggooien

Die overrijpe bananen zijn goud waard. Ze zijn niet goudgeel meer, maar wel zo lekker. Al een tijdje gooi ik die bananen niet meer weg. Ik schil ze, snijd ze in blokjes en vries ze in. Die zijn dan lekker handzaam voor een bananensmoothie. Uit de vriezer halen, in een blender wat melk en een klein schepje vanille-ijs en je hebt een heerlijke basis voor een smoothie waarmee je eindeloos kunt variëren.

In mijn vriezer had ik gauw een enorme voorraad stukjes bananen. In de fruitschaal lagen twee bijna pikzwarte bananen. Ik vond het zo zonde om die bananen weg te gooien. En ineens ging er een lampje ergens mijn hoofd knipperen.

Bananencakejes uit Aruba

Dat ik er niet eerder op was gekomen! Die bananen zijn perfect voor één van Aruba's lokale specialiteiten: Bananencakejes.

Veel van het fruit dat op Aruba wordt gegeten wordt geïmporteerd van het vasteland van Venezuela. Ik ben geboren in Oranjestad, de hoofdstad van Aruba. Het huis van mijn grootmoeder van vaders kant staat er nu nog steeds. Het is inmiddels een monument. Het huisje is typisch Arubaans en staat midden in het centrum van de stad. Het is een klein wit huisje met een felrode dak. Het staat op loopafstand van de winkels, de haven en de zee. Nu staat de haven vol met veel toeristische kraampjes en een enkel fruitkraampje. Dat was vroeger anders. In de haven kwamen in de vroege ochtend de kleine bootjes van Venezolaanse vissers en handelaren aan, met verse vis, vers fruit en ander handelswaar. Vanuit kleine kraampjes werden daar de handelswaar verkocht. Een feest van tropische vruchten, groenten en verse vis. Gewone bananen, bakbananen, papaya's, mango's, cocosnoten, ananassen, noem het maar op.
Door het warme klimaat waren de bananen echt goed rijp en dus gespikkeld met bruine vlekjes. Het waren ook niet van die grote bananen die we hier in de supermarkt kopen. Ze leken meer op die de kleine Chiquita-banaantjes die tegenwoordig worden verkocht als kinderbananen.

Van die rijpe banaantjes worden op Aruba de meest heerlijke bananencakejes gebakken. Ze zijn lekker warm uit de oven met een bolletje ijs als toetje. Maar ook gewoon als tussendoortje omdat ze bananalicious zijn!

Zelf toevoegen

* 175 gram witte basterdsuiker
* 150 gram zachte boter
* snufje zout
* 2 eieren
* 2 eetlepels gecondenseerde melk
* 2 overrijpe bananen
* 250 gram bloem
* 7 gram bakpoeder

Stap 1: de voorbereiding
Verwarm de oven voor op 180 °C. Zet een cupcakevorm of muffinvorm klaar. Doe er papieren vormpjes in of vet de vorm in. Ik geef de voorkeur aan papieren vormpjes, dat geeft minder afwas achteraf.

Stap 2
Zeef de bloem en bakpoeder samen in en kom. Het zeven zorgt ervoor, dat de cakejes lekker luchtig worden. Klop de boter, zout en suiker in een kom tot een créme.

Doe de eieren erbij tot ze helemaal opgenomen zijn in het botermengsel.

Stap 3
Prak de rijpe bananen met een vork fijn. Doe hier de twee eetlepels gecondenseerde melk bij. Dit vormt samen een bananenpapje. Je neus zal dit fijn vinden, want dit ruikt zo lekker.

Ik bewaar de rest van de gecondenseerde melk in een glazen potje met een deksel. De gecondenseerde melk blijft zo nog een week of drie goed in de koelkast.

Stap 4

Doe de bloem en het bananenpapje om en om bij de boter. Begin met de bloem en dan een beetje bananenpapje. Klop steeds tussen het toevoegen van de bloem en bananenpapje tot alles goed is opgenomen. Begin met bloem en eindig met bloem.

Stap 5
Vul de papieren cakevormpjes met het beslag. Zorg ervoor dat de vormpjes ongeveer voor 2/3 gevuld zijn.
Bak de cakejes op 180 °C af in de oven. Het duurt ongeveer 20-25 minuten voor de cakejes om helemaal gaar te zijn. Test altijd even met een satéstokje of cocktailprikker of de cakejes goed gaar zijn.

Het resultaat

Een heerlijk aroma van banaan verspreidt zich door je huis. De cakejes zijn luchtig en sappig. Een explosie van banaan overrompelt je smaakpapillen als je een hap neemt uit deze simpele maar o, zo heerlijke Arubaanse bananencakejes.

Genieten maar!

Labels: Aruba, Arubaans, Bakken, Bananen, Bananencakejes, Bloem, Boter, Eieren, Gecondenseerde melk, Makkelijk

Arubaanse Bananencakejes

Ken je dat ook, dat je bananen koopt, maar dat ze dan snel donkere plekken krijgen en melig worden. In mijn onwetendheid heb ik veel van die bananen zonder na te denken gewoon in de vuilnisbak gegooid. Ze waren zacht, de kleur van de schil bedekt met donkere en zwarte plekken en ik dacht dus onbruikbaar! Maar niets is minder waar.

Overrijpe bananen niet weggooien

Die overrijpe bananen zijn goud waard. Ze zijn niet goudgeel meer, maar wel zo lekker. Al een tijdje gooi ik die bananen niet meer weg. Ik schil ze, snijd ze in blokjes en vries ze in. Die zijn dan lekker handzaam voor een bananensmoothie. Uit de vriezer halen, in een blender wat melk en een klein schepje vanille-ijs en je hebt een heerlijke basis voor een smoothie waarmee je eindeloos kunt variëren.

In mijn vriezer had ik gauw een enorme voorraad stukjes bananen. In de fruitschaal lagen twee bijna pikzwarte bananen. Ik vond het zo zonde om die bananen weg te gooien. En ineens ging er een lampje ergens mijn hoofd knipperen.

Bananencakejes uit Aruba

Dat ik er niet eerder op was gekomen! Die bananen zijn perfect voor één van Aruba's lokale specialiteiten: Bananencakejes.

Veel van het fruit dat op Aruba wordt gegeten wordt geïmporteerd van het vasteland van Venezuela. Ik ben geboren in Oranjestad, de hoofdstad van Aruba. Het huis van mijn grootmoeder van vaders kant staat er nu nog steeds. Het is inmiddels een monument. Het huisje is typisch Arubaans en staat midden in het centrum van de stad. Het is een klein wit huisje met een felrode dak. Het staat op loopafstand van de winkels, de haven en de zee. Nu staat de haven vol met veel toeristische kraampjes en een enkel fruitkraampje. Dat was vroeger anders. In de haven kwamen in de vroege ochtend de kleine bootjes van Venezolaanse vissers en handelaren aan, met verse vis, vers fruit en ander handelswaar. Vanuit kleine kraampjes werden daar de handelswaar verkocht. Een feest van tropische vruchten, groenten en verse vis. Gewone bananen, bakbananen, papaya's, mango's, cocosnoten, ananassen, noem het maar op.
Door het warme klimaat waren de bananen echt goed rijp en dus gespikkeld met bruine vlekjes. Het waren ook niet van die grote bananen die we hier in de supermarkt kopen. Ze leken meer op die de kleine Chiquita-banaantjes die tegenwoordig worden verkocht als kinderbananen.

Van die rijpe banaantjes worden op Aruba de meest heerlijke bananencakejes gebakken. Ze zijn lekker warm uit de oven met een bolletje ijs als toetje. Maar ook gewoon als tussendoortje omdat ze bananalicious zijn!

Zelf toevoegen

* 175 gram witte basterdsuiker
* 150 gram zachte boter
* snufje zout
* 2 eieren
* 2 eetlepels gecondenseerde melk
* 2 overrijpe bananen
* 250 gram bloem
* 7 gram bakpoeder

Stap 1: de voorbereiding
Verwarm de oven voor op 180 °C. Zet een cupcakevorm of muffinvorm klaar. Doe er papieren vormpjes in of vet de vorm in. Ik geef de voorkeur aan papieren vormpjes, dat geeft minder afwas achteraf.

Stap 2
Zeef de bloem en bakpoeder samen in en kom. Het zeven zorgt ervoor, dat de cakejes lekker luchtig worden. Klop de boter, zout en suiker in een kom tot een créme.

Doe de eieren erbij tot ze helemaal opgenomen zijn in het botermengsel.

Stap 3
Prak de rijpe bananen met een vork fijn. Doe hier de twee eetlepels gecondenseerde melk bij. Dit vormt samen een bananenpapje. Je neus zal dit fijn vinden, want dit ruikt zo lekker.

Ik bewaar de rest van de gecondenseerde melk in een glazen potje met een deksel. De gecondenseerde melk blijft zo nog een week of drie goed in de koelkast.

Stap 4

Doe de bloem en het bananenpapje om en om bij de boter. Begin met de bloem en dan een beetje bananenpapje. Klop steeds tussen het toevoegen van de bloem en bananenpapje tot alles goed is opgenomen. Begin met bloem en eindig met bloem.

Stap 5
Vul de papieren cakevormpjes met het beslag. Zorg ervoor dat de vormpjes ongeveer voor 2/3 gevuld zijn.
Bak de cakejes op 180 °C af in de oven. Het duurt ongeveer 20-25 minuten voor de cakejes om helemaal gaar te zijn. Test altijd even met een satéstokje of cocktailprikker of de cakejes goed gaar zijn.

Het resultaat

Een heerlijk aroma van banaan verspreidt zich door je huis. De cakejes zijn luchtig en sappig. Een explosie van banaan overrompelt je smaakpapillen als je een hap neemt uit deze simpele maar o, zo heerlijke Arubaanse bananencakejes.

Genieten maar!

Labels: Aruba, Arubaans, Bakken, Bananen, Bananencakejes, Bloem, Boter, Eieren, Gecondenseerde melk, Makkelijk

Weet jij wat Annato is? Het zit ook in Dubbelvla!

Laatst was ik met dochterlief boodschappen aan het doen. Ze wilde graag een pak aardbeien-vanille dubbelvla als toetje meenemen. Ik vond het met wat tegenzin goed. Inmiddels is mijn gewoonte om naar de ingrediënten te kijken vastgeroest. Tegenwoordig moet je wel goed zoeken om de ingrediënten te vinden. De voedingswaarde en het aantal caloriën of koolhydraten lijken belangrijker in de ogen van de producent. Ook waardevolle informatie, maar ik wil weten met welke ingrediënten het product is gemaakt. Bij de dubbelvla viel dat gelukkig mee. Echte vanille en echte aardbeien verwachtte ik al niet te vinden en die vond ik ook niet. Melk, allerlei soorten zetmeel, aroma's (daar zullen de vanille en aardbei wel verstopt zijn) en kleurstoffen. Tot mijn verbazing zit er ook annato in.

Wat is Annato?

Ik was inderdaad verbaasd. Ik weet namelijk heel goed wat annato is. In de Arubaanse keuken, en eigenlijk in heel Latijns-Amerika, is het een zeer geliefd specerij. Ik associeerde het alleen nooit met aardbeien-vanillevla. Op Aruba en in de Antillen wordt Annato "roekoe" genoemd. Ja, het klinkt gek en je spreekt gewoon zo uit zoals het er staat: "roe-koe".

Annato (of in het Engels Achiote), komt van de orleaanboom of de annatoboom, die in Zuid-Amerika groeit. Aan deze boom groeien eivormige rode vruchten, die bedekt zijn met haren. Elke vrucht kan wel tot vijftig zaadjes voortbrengen.

Uit de vrucht zelf wordt een felrode kleurstof gemaakt, die in voedselbereiding wordt gebruikt, maar het zit ook in lipenstift, kaas, margarine of dus vla.

De indianen in Latijns-Amerika gebruikten de kleurstof van deze vruchten om hun huid en haar rood te verven. Maar het wordt tot op de dag van vandaag ook gebruikt om allerlei gerechten mooi rood te kleuren. Maar in Latijns-Amerika gebruiken we de zaadjes. De zaadjes worden gedroogd.

Annato-olie

Door de zaadjes te verwarmen in olie verkleurt de olie langzaamaan van lichtoranje naar donkerrood. Door het verwarmen van de zaadjes neemt de olie behalve de kleur ook de smaak en geur van de zaadjes over.
De annato-olie wordt gebruikt om maisdeeg of rijst te kleuren, visgerechten te bereiden, stoofpotjes smaak en kleur mee te geven en als begin sausjes.

Het is best moeilijk om de geur en smaak te beschrijven, omdat ik als kind de geur asscocieer met roekoe. Ik doe een poging: aards en een beetje bitter en de geur van de droge zaadjes doet een beetje aan zwarte thee denken.

Het is een kleurstof, die natuurlijk is, maar wel als een toevoeging wordt gezien door Europese regelgeving. Hier maak ik wel een uitzondering, uiteraard wel voor de pure natuurlijk versie, die ik, maar ook jij zelf kan maken. Potjes Annato-zaad kan je hier gewoon kopen in Surinaamse en in sommige Aziatische toko's.

Zelf toevoegen:

* 200 gram annato zaadjes
* 450 ml zonnebloemolie

Keukengerei:
Dit keer is het erg handig om tevoren ervoor te zorgen, dat je het juiste gereedschap hebt. Tenzij je halverwege wilt ontdekken, dat je iets mist en je hele keuken onder de oranje vlekken zit ;-)

- steelpannetje
- klein metalen zeefje
- trechterje
- schone glazen fles (ik heb een lege olijfolie fles gebruikt)
- grote plastic beker die vies mag worden of een lege plastic fles.
- aluminiumfolie (om je aanrecht te beschermen)
- leeg potje (om de gebruikte zaadjes te bewaren)

Stap 1: De voorbereiding
Zet al je gereedschap klaar. Ik heb een lege fles zonnebloemolie gebruikt. Hiervan heb ik met een scherp mesje de bovenkant afgeknipt. Na gebruik kan het zo de prullenbak in. Dat scheelt schoonmaken.

Stap 2:
Doe de olie in de pan. Zet de pan op een matig vuurtje. Doe nu direct alle zaadjes in de pan.

Laat de olie heel erg heet worden. Als de olie begint te bubbelen verlaag je het vuur tot de allerlaagste stand.

Stap 3:

Je ziet dat de olie begint te verkleuren. Laat het rustig zijn gang gaan. Als je denkt dat het klaar is, kan je een test doen. De olie moet een diep oranje kleur hebben. Je kunt het testen door een lepeltje in de olie te doen en de druppels op een wit bordje te laten vallen. Je kunt dan de kleur goed zien. Als de kleur goed is, kan je het vuur uit doen. De kleur is goed als het diep oranje is geworden. Dit is de meest linkse druppel op de onderstaande foto. Dit duurt ongeveer 20 minuten.

Laat de olie goed afkoelen voor je verder gaat.

Stap 4:
Als de olie goed is afgekoeld, ga je de olie zeven. Let hierbij goed op. Leg eerst een stukje aluminiumfolie op het aanrecht. Dit scheelt schoonmaken achteraf. De kleurstof van de annato is erg sterk. Doe het metalen zeefje bovenop de lege fles (of beker). Zeef de zaadjes uit de olie. Doe dit in hele kleine beetjes. Maak steeds het zeefje leeg, door de zaadjes in het lege potje te doen.

Als je alle olie gezeefd hebt kan je de olie in de glazen fles schenken met een trechter.

Ook hier geldt: Doe het met beleid, zodat je zo min mogelijk morst.

Het resultaat:

Zelfgemaakte Annato-olie, klaar om gebruikt te worden in exotische (Arubaanse) gerechten.

Tip van oma:
Gooi de zaadjes niet weg. Als je olie op is, kan je ze hergebruiken voor een tweede keer. Na twee keer moeten ze echt weg. Er zit dan geen kleur meer in.

Labels: Achiote, Annato, Dubbelvla, Kleurstoffen, Olie, Orleaanboom, Roekoe, Rucu, Specerijen, Zonnebloemolie